2 Thessalonians 3
1 Më të pastajmënë, vëllazër, lutuni për nevet, që të ecëjë fjal’ e Zotit e të nderonetë, sikundr’ ecën e nderonetë edhe ndër juvet.
2 E që të lefterosemi nga njerëzit’ e shtrëmbërë e të këqinjtë, sepse besa nuk’ është e gjithëvet.
3 Ma Perndia ësht’ e besësë, që do të forcojë juvet e do t’u ruajë nga dinaku.
4 E kemi shpëresë për juvet mbë Zonë, se ato që u porsitm juvet, edhe i bëni, edhe do t’i bëni.
5 E Zoti le t’u qivernisjë zëmëratë tuaj mbë dashuri të Perndisë, e mbë durim të Krishtit.
6 E u porsitjëmë pa juvet, vëllazër, mbë ëmër të Zotit sonë Iisu Hristoit, që të mërgoni juvet nga çdo vëlla që rron pa udhë, e jo sikundr’ është dhidhaskalia që kini marrë prej nesh.
7 Sepse juvet e diji qish ësht’ e udhësë që të vini juvet pas gjurmëvet sona, sepse nevet nukë bëm ndonjë të paudhë ndër ju.
8 As bukënë s’e hangrëm dhurëti nga ndonjë, po me mundim e me të punuarë, tuke punuarë nat’ e ditë, që të mos rëndoijmë ndonjë nga jush.
9 Jo se nukë mundjëm ta bëjëm, po për të dhënë vetëhenë tënë ksomblë, që të vini juvet pas gjurmëvet sona.
10 Sepse edhe kur jeshëm ndër ju, këtë u porsitjëm juvet, që kush nukë do të punojë, as të mos hajë.
11 Sepse digjojmë që dica nga jush ecëjënë pa udhë, të tillëtë nukë punojënë gjë fare, po vijnë rrotullë pa mbrodh.
12 Këta të tillëtë i porsitjëmë e i vëmë mbë be mbë Zonë Iisunë Hristonë, që të hanë bukën’ e ture tuke punuarë me pushim.
13 Ma juvet, vëllazër, mos u lodhni tuke bërë të mirëtë.
14 E nd’është ndonjë që nukë digjon mb’ato që thomi me anë të kartësë, shënonie atë, e mos bashkoni me të, që t’i vijë turp.
15 E mos e vështroni si armik, po mpsonie si vëlla.
16 E ai vetë Zoti i paqit u dhashtë juvet kurdo paq, ndë çdo vënd. Zoti qoftë bashkë me gjithë juvet.
17 Të falturatë u shkruanë me dorë time Pavllosë, që është vulë mbë çdo kartë. Kështu shkruaj.
18 Dhurëtia e Zotit sonë Iisu Hristoit me gjithë juvet. Ashtu qoftë! * Karta e Ditë ndë Selenikli u shkrua nga Athina.